"Tα μυαλά που κουβαλάς..." - Χριστίνα Λάσκαρη
15993
post-template-default,single,single-post,postid-15993,single-format-standard,ajax_fade,page_not_loaded,,vertical_menu_enabled,qode-theme-ver-7.8,wpb-js-composer js-comp-ver-6.5.0,vc_responsive

“Tα μυαλά που κουβαλάς…”

“Tα μυαλά που κουβαλάς…”

Μια περιπέτεια φαντασίας που εκτυλίσσεται σε μεγάλο βαθμό μέσα στον εγκέφαλο μιας χαριτωμένης μικρής αποκαλύπτει πολλά από τα μυστικά του: Inside out!

Μια φορά κι έναν καιρό στη μακρινή Μινεσότα γεννιέται ένα κοριτσάκι. Είναι μικροσκοπικό, ροζουλί και χαριτωμένο, όπως όλα τα μωρά. Το λένε Ράιλι. Ανοίγει τα ματάκια του και μια θολή εικόνα σχηματίζεται μπροστά του: η μαμά και ο μπαμπάς που κοιτάζουν με λατρεία σκυμμένοι πάνω από την κούνια του. Αυτή η θολή εικόνα είναι η πρώτη ανάμνηση της Ράιλι. Είναι η αρχή της τεράστιας αλυσίδας αναμνήσεων που παράγει το ταξίδι όλων μας στον κόσμο.

Μια θέση στην κονσόλα…

Αλλά τι γίνεται στον εγκέφαλό της; Ποια είναι αυτή η λεπτή, ψηλή και χαρούμενη δεσποσύνη που στοργικά παίρνει την ανάμνηση και τη βάζει σε τροχιά; Πού θα πάει τώρα η ανάμνηση; Και ποιοι είναι αυτοί που καταφθάνουν και διεκδικούν μια θέση στην κονσόλα που ελέγχει τη λειτουργία του εγκεφάλου της; Η χαρούμενη δεσποσύνη είναι η Χαρά που φροντίζει ώστε το μωρό να είναι γελαστό και ευτυχισμένο και βεβαίως εξασφαλίζει μια συνεχή ροή χαρούμενων αναμνήσεων. Αλλά η Χαρά δεν είναι μόνη, ακολουθούν και άλλοι: η Λύπη, που έχει χρώμα γκρι-μπλε, είναι κοντούλα, χοντρούλα, φορά γυαλιά και, ενώ έχει μεγάλη έγνοια για το καλό της Ράιλι, η τάση της να βλέπει πάντα το ποτήρι μισοάδειο κάνει το μωρό να κλαίει κάθε φορά που αγγίζει την κονσόλα. Μαζί της έρχονται ο Φόβος (κομψευάμενος και ξερακιανός), η Αηδία (κομψή, σνομπ και καταπράσινη) και βεβαίως ο κατακόκκινος και πάντα έτοιμος να βγάλει φωτιές Θυμός. Ολοι αυτοί διεκδικούν μια θέση στην κονσόλα, αν και η παντοδυναμία της Χαράς είναι προφανής.
Πού συμβαίνουν όλα αυτά; Στη χολιγουντιανή ταινία κινουμένων σχεδίων «Inside out», η οποία παίζεται στις ελληνικές αίθουσες με τον τίτλο «Τα μυαλά που κουβαλάς». Θα διερωτάσθε βεβαίως: Τι ζητάει το σενάριο μιας παιδικής ταινίας στις σελίδες του BHMAScience; Φυσικά και δεν σκοπεύουμε να πάρουμε τη δουλειά του καλού μας συναδέλφου Γιάννη Ζουμπουλάκη που διαβάζετε στις σελίδες του Πολιτισμού! Πήγαμε όμως με την κατάλληλης ηλικίας παρέα να δούμε την ταινία και διαπιστώσαμε ότι αποτελεί την καλύτερη εισαγωγή στη λειτουργία του εγκεφάλου.
Μα, θα μου πείτε, έχει κονσόλα ο εγκέφαλος για τον έλεγχο της οποίας ερίζουν τα συναισθήματα; Φυσικά και δεν έχει! Αλλά όποιος έχει προσπαθήσει να δώσει απλές και απτές απαντήσεις που να ικανοποιούν την περιέργεια ενός παιδιού για το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος ξέρει πολύ καλά τις δυσκολίες του εγχειρήματος. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο βοήθημα από την ταινία αυτή, που οπτικοποιώντας άριστα μερικές από τις θεμελιώδεις λειτουργίες του εγκεφάλου μπορεί να αποτελέσει την αρχή για μια συζήτηση με τους μικρούς αγαπημένους μας που πιθανότατα θα κρατήσει χρόνια.