Σοβαρή ασθένεια στην οικογένεια….
Ο τρόπος που καλούμαστε να ανταπεξέλθουμε στα δύσκολα «της ζωής», είναι ένας τρόπος που διδάσκεται «από κούνια»… Μέσα στην ασφάλεια του δεσμού της οικογένειας, οφείλουμε να γίνουμε το παράδειγμα στα παιδιά μας για την θέση και την στάση που κρατάμε, αντιμετωπίζοντας ένα σοβαρό θέμα υγείας.
Συχνά ανησυχούμε μήπως τα μικρότερα μέλη, δεν θα έπρεπε να γνωρίζουν για τον συγγενή που ασθενεί, ούτε και την σοβαρότητα της κατάστασής του. Η τακτική που ακολουθούμε σ’ αυτήν την περίπτωση είναι της αποφυγής, των ψεύτικων πληροφοριών και γενικώς του «θεάτρου». Βάζουμε τους εαυτούς μας σε ρόλο ηθοποιού, που καλείται να φανεί πειστικός πως όλα είναι καλά.
Η ασθένεια σ’ οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας, είναι μια συνθήκη σοβαρή τόσο για την πραγματικότητα της οικογένειας, όσο και για το συναίσθημά της. Δεν υπάρχει λοιπόν καλύτερος τρόπος επικοινωνίας για τα υπόλοιπα μέλη, απ’ το να εκφράσουν μεταξύ τους ελεύθερα αυτό το συναίσθημα και ν’ αποφορτίσουν έτσι την αγωνία, την στενοχώρια και τον φόβο τους.
Απ’ αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας, δεν θα πρέπει να εξαιρούμε τα παιδιά, που έτσι και αλλιώς είναι σε θέση ν’ αποκωδικοποιήσουν και την πιο καλή «ερμηνεία». Απ’ το να είμαστε λίγο πειστικοί σε ένα ψέμα, είναι καλύτερο για όλους να είμαστε ειλικρινείς στην ανταλλαγή της αλήθειας.
Μια στενάχωρη και δύσκολη κατάσταση που αφορά σε οικείο μας πρόσωπο, είναι μια κατάσταση που μας αφορά όλους. Έχουμε το δικαίωμα να γνωρίζουμε και να μπορούμε να πάρουμε θέση μέσα σ’ αυτό που συμβαίνει και υποχρέωση να θυμόμαστε πώς τόσο ισχυροί δεσμοί είναι για τα εύκολα όσο και για τα δύσκολα! Είναι για τα καλά όσο και για τα κακά!