Πως θα καταφέρω να χτίσω μια σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί προκειμένου να μην διστάσει και να μου μιλήσει για όλα αυτό που βιώνει.?
Στα περισσότερα περιστατικά σχολικού εκφοβισμού παρατηρείται το θύμα να φοβάται να μιλήσει για την οδυνηρή κατάσταση στην οποία πρωταγωνιστεί .
Τα παιδιά θεωρούν πως αυτά φταίνε και πως τα ίδια έχουν προκαλέσει αυτή τη κατάσταση. Η σκέψη των παιδιών είναι ενοχική και ιδιαίτερα σε καταστάσεις βίας, νοιώθουν πως είναι υπαίτια για όλο αυτό που τους συμβαίνει .
Φοβούνται πως αν μιλήσουν θα χειροτερεύσουν τα πράγματα .Θεωρούν τη κατάσταση δεδομένη και μη αναστρέψιμη .Φοβούνται επίσης πως οποιοσδήποτε χειρισμός θα θυμώσει παραπάνω τους δράστες και έτσι το μαρτύριο τους θα επιδεινωθεί.
Έχει παρατηρηθεί πως αποφεύγουν να μιλήσουν γιατί θεωρούν πως θα απογοητεύσουν/στεναχωρήσουν τους γονείς τους .Όλα τα παιδιά αποζητούν τον θαυμασμό και την αγάπη των γονιών τους κάτι που φοβούνται πως θα στερηθούν αν μιλήσουν.
Αυτό που πρέπει να επιτύχουν οι γονείς είναι να προσπαθήσουν να χτίσουν μια αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί τους .
Το χτίσιμο αυτής της εμπιστοσύνης μεταξύ μεγάλων και μικρών, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι κάτι δύσκολο, εν τούτοις, χρειάζεται λεπτούς χειρισμούς από τους γονείς και μάλιστα από πολύ νωρίς. Η αγκαλιά, το χάδι, η στοργή, το ενδιαφέρον, είναι τα πρώτα και βασικότερα στοιχεία που δένουν, μετά τη γέννησή του, ένα παιδί με τους γονείς του και το κάνουν να τους εμπιστευτεί, πριν καν πει τις πρώτες του λέξεις, πριν καν τολμήσει τα πρώτα του βήματα. Και κάπως έτσι, ένα παιδί ξεκινά την αλληλεπίδρασή του με το περιβάλλον και τον κόσμο που βρίσκεται γύρω του.
Σεβαστείτε τα μυστικά του
«Μαμά έχω ένα μυστικό αλλά μην το πεις πουθενά…».Είναι μια από τις συχνότερες φράσεις που θα ακούσουμε από το στοματάκι του παιδιού μας. Αυτό ίσως σε μας φαίνεται κάτι πολύ απλό όμως είναι το πρώτο σημάδι που μας δείχνει ότι έχουμε κερδίσει κατά κάποιο τρόπο την εμπιστοσύνη του. Και ο τρόπος με τον οποίο θα το χειριστούμε θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Το θέμα δεν είναι το τι είπε το παιδί, αλλά το γεγονός ότι σκέφτηκε και αποφάσισε να εμπιστευτεί κάποιον με αυτόν τον τρόπο Όσο ανούσιο ή αστείο και αν μας φαίνεται αυτό που μας εκμυστηρεύτηκε θα πρέπει να μην το μοιραστούμε με κανέναν διαφορετικά θα δημιουργηθεί πρόβλημα. Το παιδί απογοητεύεται, κλονίζεται η εμπιστοσύνη του κυρίως προς τους γονείς του, και αυτό έχει επιπτώσεις στην ψυχολογία του και, ως εκ τούτου, και στις συμπεριφορές που θα αναπτύξει στο εξής.
Δώστε του να καταλάβει πως και εσείς εμπιστεύεστε άλλους.
Γνωρίζουμε ότι το μικρό παιδί μαθαίνει κατά κύριο λόγο, μιμούμενο. Έτσι, το παράδειγμα των μελών της οικογένειας, ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούμε και συμπεριφερόμαστε μεταξύ μας οι μεγάλοι, αποτελεί το πιο σπουδαίο και καθοριστικό μάθημα ζωής για εκείνο .Επομένως βλέποντας εσάς να εμπιστεύεστε τους γύρω σας, θα ακολουθήσει και αυτό τον ίδιο τρόπο συμπεριφοράς θα αποκτήσει έτσι όχι μόνο εμπιστοσύνη στους άλλους αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό.
Ζητήστε του συγνώμη.
Αν το παιδί νοιώσει πως δεν το παίρνεται στα σοβαρά και πως δεν του δείχνετε την δέουσα προσοχή σε όσα σας έχει εμπιστευτεί ,τότε θυμώνει και απογοητεύεται. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μη διστάσετε να ζητήσετε συγνώμη ,μια συγνώμη όμως που θα έχει βαρύτητα όχι που θα είναι απλά μια λέξη χωρίς νόημα. Πρέπει να δώσουμε στο παιδί να καταλάβει την αξία της λέξης συγνώμη ,του συγχωρώ κάποιον , και πως δεν τη χρησιμοποιούμε απλά για να βγούμε από τη δύσκολη θέση.
Να ακούτε πάντα με μεγάλη προσοχή το παιδί και να μην το διακόπτετε όταν μιλάει
Ίσως τις περισσότερες φορές να είναι πραγματικά δύσκολο να ακούσουμε με προσοχή όλα όσα μας περιγράφει το μικρό μας πιτσιρίκι με κάθε λεπτομέρεια. Ειδικά όταν έχουμε τόσα προβλήματα και έγνοιες της καθημερινότητας να στροβιλίζονται στο κεφάλι μας .Όμως έχει ιδιαίτερη σημασία τα παιδιά να καταλάβουν πως τα ακούμε με ιδιαίτερη προσήλωση χωρίς να προσποιούμαστε. Έτσι δεν πρέπει να σπεύδουμε να βγάλουμε συμπεράσματα και να εκφράζουμε την άποψή μας προτού ακούσουμε πρώτα το τι έχουν να μας πούνε. Θα νοιώσουν πως δεν τους δίνουμε τη δέουσα προσοχή και απορρίπτουμε αμέσως τα τα δικά τους επιχειρήματα.
Διδάξτε στο παιδί σας να εκφράζει τα συναισθήματά του
Δεν υπάρχει ομορφότερο δώρο από το να διδάξουμε στο παιδί μας να εξωτερικεύει τα όσα νοιώθει , είτε αυτά είναι θετικά όπως χαρά, ευχαρίστηση είτε αρνητικά όπως θυμός ,λύπη αρκεί να το κάνει με σεβασμό απέναντι στον εαυτό του και στους άλλους. Έτσι θα διαμορφώσει μια προσωπικότητα ισορροπημένη χωρίς ιδιαίτερα ξεσπάσματα και κρίσεις .Θα μάθει να μην κρύβει τα συναισθήματά του όσο έντονα και αν είναι αυτά. Εσωτερικεύοντας τα όσα νοιώθουμε έχει ως αποτέλεσμα να βγούνε κάποια στιγμή πολύ πιο έντονα στην επιφάνεια με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να τα διαχειριστούμε και τότε τα προβλήματα γίνονται μεγαλύτερα. . Για το λόγο αυτό, μη λέτε ποτέ «μην κλαις» ή «μη θυμώνεις». Ο καθένας μας έχει δικαίωμα να αισθάνεται και οργή και πίκρα και θυμό. Ακόμα κι αν αυτό προκαλεί ανησυχία σε εσάς, είναι προτιμότερο να εξηγήσετε στο παιδί πώς νιώθετε εσείς παρά να του «απαγορέψτε» να νιώθει κάτι εκείνο.
Να μην προσβάλλετε ποτέ το παιδί και να μην του μιλάτε άσχημα
Με το να προσβάλλετε το παιδί σας δεν οδηγεί πουθενά αντιθέτως είναι ο πιο εύκολος τρόπος να δημιουργήσετε ανάμεσά σας ένα χάσμα που κάποτε θα γίνει πολύ μεγάλο για να το διασχίσετε. Όσο σημαντικό είναι για το παιδί να εκφράζεται κόσμια, άλλο τόσο σημαντικό είναι να κάνετε κι εσείς το ίδιο.
Σεβαστείτε την ανάγκη του παιδιού σας να έχει ιδιωτική ζωή
Πρέπει να αποδεχτείτε πως δεν μπορείτε να έχετε τον απόλυτο έλεγχο στο τι συμβαίνει στη ζωή του ή να γνωρίζετε τα πάντα που το αφορούν. Εάν ξέρει ότι είστε δίπλα του, διατεθειμένοι να το ακούσετε χωρίς να το κατακρίνετε, να είστε σίγουροι πως όταν χρειαστεί βοήθεια δεν θα διστάσει να έρθει και να σας τη ζητήσει. Μέχρι τότε, αποδεχτείτε το γεγονός ότι το παιδί έχει τη δική του ζωή κι εσείς τη δική σας.
Εμπιστευτείτε το παιδί σας για να σας εμπιστευθεί κι εκείνο
Αν θέλουμε να χτίσουμε μια δυνατή σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί μας ,θα πρέπει όχι μόνο να αποζητούμε μόνο από αυτό να μας εμπιστευτεί αλλά θα πρέπει και εμείς με τη σειρά μας να του δείχνουμε την ανάλογη εμπιστοσύνη. Αυτό είναι κάτι που ξεκινάει από πολύ νωρίς, γιατί η εμπιστοσύνη δεν έχει να κάνει με το χρόνο ή την ηλικία.